Napisane przez: slawekrodaszynski | 17 czerwca, 2009

Biuletyn Parafialny – nowy numer

UKAZAŁ  SIĘ  KOLEJNY BEZPŁATNY NUMER  BIULETYNU  PARAFIALNEGO.

Zachęcamy do odwiedzin naszego kościoła i zabrania biuletynu nie tylko dla siebie.

Jeden z artykułów marcowych:

                               Cierpienie, Cierpienie, ….

            Przez oazę przechodził ponury człowiek. Zgryźliwość już tak zgryzła jego charakter, że nie mógł patrzeć na zdrowie i piękno, nie niszcząc go. Na skraju oazy stał młoda silna palma. Ukłuła w oczy tego chmurnego człowieka. Chwycił więc ciężki kamień i położył go młodej palmie w środku korony. Po tym bohaterskim czynie oddalił się  ze złośliwym śmiechem.  Młode drzewo wstrząsnęło się i wyginało, próbując  zrzucić ciężar. Nadaremnie. Zbyt solidnie kamień siedział w koronie. Wtedy palma wbiła się  głębiej w ziemię i stawiła opór kamiennemu ciężarowi. Wpuściła korzenie tak głęboko, że sięgnęły ukrytych wód oazy i pchała kamień tak bardzo, że jego korona  przewyższyła  każde drzewo w oazie. Woda z głębi i żar słoneczny z góry uczyniły z młodego drzewka ogromną palmę.

            Po latach mężczyzna wrócił, aby pośmiać się kalekiego drzewka, które chciał zniszczyć. Szukał bez skutku. Wtedy dumna palma opuściła koronę, pokazała na kamień i powiedziała: „ Muszę ci podziękować. Ciężar dany mi przez ciebie uczynił mnie silną.”

            Czyli cierpienie nie musi nas czynić gorzkimi, twardymi i złymi! Może wręcz nasze siły wzmocnić i wywołać u nas cierpliwość i opanowanie! Ból i cierpienie mogą być kluczem otwierającym nam nowe możliwości.

Jeden z artykułów w ostatnim grudniowym numerze.

Kamienie i piasek

Profesor wziął na początku wykładu duże puste szklane naczynie

i napełnił je po brzegi kamieniami. Następnie zapytał studentów,

czy naczynie jest pełne. Studenci przytaknęli. Profesor wziął pudełko

żwiru, który wsypał do naczynia potrząsając nim lekko. Żwir wtoczył

się oczywiście w przestrzenie między kamieniami. Profesor ponownie zapytał, czy naczynie jest pełne. Studenci znowu potwierdzili i zaczęli

się śmiać. Profesor wziął teraz piasek i wsypał go do naczynia

z kamieniami. Oczywiście piasek wypełnił ostatnie puste miejsca.

„Chciałbym, abyście państwo pojęli, że to naczynie jest wasze życie – powiedział profesor. – Duże kamienie są ważnymi rzeczami w życiu:

Bóg, wiara w Niego, wasza rodzina, zdrowie, dzieci, praca.

Nawet gdyby wszystko inne odpadło, to też wypełniłoby wasze życie.

Żwir jest wprawdzie też ważny, jak na przykład mieszkanie, dom, samochód, zainteresowania. Ale już nie tak ważny jak kamienie.

Piasek symbolizuje drobnostki w życiu – jeżeli. Ale uwaga: jeśli

wsypiecie piasek jako pierwszy, nie zostawi on miejsca na żwir i

kamienie. Tak też jest w waszym życiu – jeśli spalacie całą energię

na drobiazgi, braknie wam siły dla rzeczy dużych – najważniejszych!”

Proszę zwróćcie uwagę na duże kamienie w Nowym Roku!

Reklama

Kategorie

%d blogerów lubi to: